Alumni | Intago – of hoe ondernemen toch altijd een uitdaging blijft

“Ondernemen is topsport” grapt Tom Devos, zaakvoerder van Intago. Als we hem vragen naar zijn ondernemersparcours van student tot nu, dan vertelt hij daar met veel enthousiasme over. Tom is oprichter en eigenaar van Intago, een “digital agency”. Met zijn onderneming biedt hij klanten ondersteuning bij digitale uitdagingen. Denk daarbij aan het bepalen van een strategie, het ontwikkelen van een website of app, het uitwerken van digitale marketing en natuurlijk ook de nazorg bij het beëindigen van een project.

De Mini-onderneming als smaakmaker

Tom proeft voor de eerste keer van het ondernemerschap bij zijn deelname aan een Mini-onderneming in 2005. Hij loopt op dat moment school aan het instituut Sancta Maria in Aarschot. In de lessen economie engageert hij zich voor dit keuzevak.

“Met onze Mini-onderneming selecteerden we leuke gadgets die we aankochten bij leveranciers en verkochten aan medeleerlingen en vrienden. Eén van de items die goed scoorden bij het publiek was de “powerball”. Maar al bij al liep de verkoop niet zoals gewenst, daarom zijn we op zoek gegaan naar een andere doelgroep voor onze producten. Zo zijn we op kerstmarkten beland… en toen ging de bal écht aan het rollen. Een rond-snuisterend ondernemer had onze pennenhouders gespot en vroeg of deze personaliseerbaar waren, met een eigen logo. Het zou een leuk eindejaarsgeschenk zijn voor klanten of medewerkers. Vanaf dan waren we vertrokken met een gamma personaliseerbare gadgets, gericht op een ondernemerspubliek.” Deze verschuiving van doelgroep vindt Tom een goed voorbeeld van hoe je steeds je visie moet bijsturen om tot goede resultaten te kunnen komen. Zelf heeft hij twee rollen opgenomen in het traject van de Mini-onderneming: financieel verantwoordelijke en daarna eindverantwoordelijke (=CEO).

“Mijn voornaamste lessen uit deze mini-ervaring zijn:

Het belang van de cijfers niet onderschatten. Bovendien werd ook duidelijk dat boekhouden toen niet mijn sterkste kant was.
Iteratief werken: niet halsstarrig blijven vasthouden aan een idee dat niet werkt maar continu bijsturen.
Uit mijn rol als CEO heb ik vastgesteld dat het moeilijk is om een groep aan te sturen.”

“Redenen om zeker mee te doen aan een Vlajo Mini-onderneming? Voor mij is het een opstapje geweest voor later: ik heb er veel uit geleerd, kansen gekregen om fouten te maken die ik dan later als zelfstandige niet meer maakte. Daarbovenop krijg je de kans om al vroeg een netwerk uit te bouwen. Wist je dat één van de bedrijfsleiders waar ik als miniondernemer mee in contact gekomen was, vandaag nog steeds klant is bij mij?”

Wie niet waagt, niet wint

Na de secundaire school start Tom met de studies handelsingenieur aan de universiteit Hasselt. Het duurt niet lang voor hij zijn eigen zaak start als student-ondernemer.
“Ik had mij ingeschreven voor de wedstrijd ‘NV Ondernemerstalent’ aan de Universiteit Hasselt. Eigenlijk is dat een wedstrijd voor masterstudenten, maar als eerstejaars bachelor waagde ik toch mijn kans.”

“Je moet weten, ik ben opgegroeid in een zelfstandig nest: mijn ouders hadden een computerzaak en al van jongs af aan hield ik mij bezig met programmeren. Als jobstudent hielp ik daar mee tijdens het weekend. Toen mijn ouders op mijn 18de hun zaak hebben verkocht, kwam er veel tijd vrij. Ik had in het verleden wel al eens websites gebouwd op vraag van kennissen en daar steeds positieve reacties op gekregen. Dus waarom zou ik niet proberen om deze dienstverlening aan te bieden in mijn eigen onderneming?”

“In het kader van ‘NV Ondernemerstalent’, had ik mijn businessplan uitgewerkt en verdedigd voor een jury van onder andere vertegenwoordigers van een bank, een investeringsmaatschappij, de rector van de universiteit… Zij gaven hun feedback en keurden mijn plan goed. Zo ben ik op mijn 18de gestart als student-ondernemer en kreeg ik gratis een kantoortje ter beschikking op de universiteit, toegang tot het netwerk en permanente coaching dankzij mijn deelname aan deze wedstrijd. Intago, een éénmanszaak die webdesign aanbiedt, was een feit.”

“In het begin deed ik alles alleen. Bij de klanten gaan om te luisteren naar hun wensen, op basis daarvan de website bouwen en deze dan online zetten. Na verloop van tijd ben ik in zee gegaan met een tweede vennoot, een vriend en medestudent. Die had ervaring met het organiseren van lokale evenementen zoals fuiven van studentenverenigingen. Een samenwerking gaf ons het voordeel dat we evenementen kunnen voorzien van een website, maar ook andersom: klanten met een website, die ook al eens een evenement organiseren, kunnen we daarbij helpen. De evenemententak kreeg als naam ‘BPT events’. Al snel hadden we door dat er bij het organiseren van evenementen een hoge nood is aan drukwerk op maat. En zo hebben we dan ook een derde onderneming opgericht: ‘Printje’.”

Zes jaar lang combineert Tom zijn studies met zijn activiteiten als student-ondernemer. Hij heeft er heel goeie herinneringen aan. “We hebben mooie projecten kunnen doen voor onder andere Universiteit Hasselt en Unizo. Voor deze laatste werd ik op mijn 20ste gevraagd om bestuurder te worden, en zo werd ik de jongste Unizo-bestuurder ooit. Dit heeft mij in staat gesteld om een zeer uitgebreid netwerk uit te bouwen. Zeer waardevol! Het statuut van student-ondernemer heeft het mogelijk gemaakt om fouten te kunnen maken in een gecontroleerde omgeving. Ik denk daarbij aan ‘fouten’ in prijszetting, marges, verzekeringen, behalen van deadlines…”

Een diploma op zak… wat nu?

Na het behalen van zijn diploma handelsingenieur hakken Tom en zijn vennoot de knoop door over de toekomst van hun ondernemingen.
‘BPT events’ en ‘Printje’ worden stopgezet. Tom beslist om de vennootschap Intago te behouden, maar het klantenbestand wordt verkocht.
“Ik ben dan aan de slag gegaan als bediende bij een consultancy-bedrijf. Ik ben er gestart als functioneel analyst, om op 3 jaar tijd door te groeien naar business analyst en ten slotte projectleider.”

Ook deze ervaring is Tom genegen. “Dit traject als bediende heeft mij een heleboel nieuwe inzichten gegeven. Dingen die je als zelfstandige niet meteen leert, zoals werken in grote bedrijven en multinationals. Dit vergt wel een portie maturiteit om in de bedrijfscultuur te passen. Maar ook op IT-technisch vlak heb ik veel kennis vergaard door mijn samenwerking met specialisten in het vak. Ik heb er geleerd dat je altijd moet blijven studeren, zelfstudie is van kapitaal belang. Zelf heb ik er bijvoorbeeld opgepikt hoe ‘enterprise sales’ werkt.”

Terug van weggeweest

Na drie jaar consultancy-werk vindt Tom dat zijn groeitraject gestagneerd lijkt en begint de ondernemersgoesting toe te nemen. In 2015 blaast Tom Intago nieuw leven in. Vanaf dan zal hij zich niet zo zeer meer richten naar kleine kmo’s, maar eerder op de grote ondernemingen uit het opgebouwd netwerk.
“Intussen was het concurrentiebeding afgelopen met de partij aan wie ik mijn klantenbestand had verkocht. Veel van mijn vroegere klanten besloten om terug te keren naar Intago. Dit leverde mij van dag 1 opnieuw een mooi klantenbestand op. We namen een vliegende start en ik ging meteen met twee partners in zee. We zijn heel snel sterk beginnen groeien: twee maanden na de opstart hebben we al een eerste medewerker aangenomen.”

“We hebben ons gevestigd op de CORDA incubator in Hasselt. Dit is een ideale plaats voor starters: je wordt er gecoacht, je bedrijf wordt doorgelicht en je wordt met raad en daad bijgestaan als je bijvoorbeeld wil opschalen. In drie jaar tijd zijn we gegroeid naar een onderneming met 15 medewerkers (interne medewerkers en freelancers).”

“Zelf ging ik bij de klanten en verzorgde de verkoop en de opstart van het project. Mijn medewerkers ontfermden zich over de verdere ontwikkeling, design en oplevering. Dit liep als een trein… tot 2018. Op dat moment zijn we slachtoffer geworden van onze te snelle groei. Het faillissement was heel kortbij.” Tom haalt een aantal zaken aan die deze situatie in de hand hebben gewerkt.

“Het businessmodel zat niet goed in elkaar. We werkten met een zogenaamd ‘fixed price model’, maandelijks gefactureerd. Op die manier zijn er cashflow-problemen ontstaan.
Sommige medewerkers bleken nog niet matuur genoeg om mee te draaien. Ze hadden meer begeleiding nodig dan dat we hadden ingeschat. Op die manier zijn sommige deadlines niet behaald kunnen worden.
Ikzelf was knelpunt geworden in onze interne taakverdeling.”

“Tot overmaat van ramp zagen we ons dossier voor een investeringsronde afgewezen worden wegens niet grondig genoeg voorbereid. Zo kon het niet verder. We moesten knopen doorhakken. Mijn vennoten hebben toen beslist om te stoppen en ikzelf wou koste wat het kost een faillissement vermijden. Daarom heb ik een gerechtelijke reorganisatie aangevraagd. Dit houdt in: personeelsbestand afbouwen, de lopende projecten zo goed mogelijk afwerken en op die manier de kosten terug onder controle krijgen. Daarbij werden de medewerkers eerst uitbetaald, vervolgens de leveranciers en de overheid en dit aan de hand van een afbetalingsplan. Dit was echt de zwaarste periode uit mijn leven!”

Een jaar lang heeft Tom gezwoegd om deze situatie het hoofd te bieden. “Het is een mentale opdoffer: je moet hard werken om de boel draaiend te houden en om de afbetalingen te kunnen doen.” Tom wordt dat jaar gedreven door zijn plichtsbewustheid. “Ik ben een man van mijn woord: als ik een belofte maak, dan wil ik die ook nakomen.”

Tom is dan ook terecht fier dat één jaar later Intago weer winst maakt en dat de kosten onder controle zijn. “Ik ben beginnen werken aan een doorstart waarbij het business model volledig werd omgegooid, met daarin de gouden regel: ‘cash before effort’. Daarbij hanteer ik nu het consultancy-principe met een dagprijs.”

Intago is daarna ook toegetreden tot een grotere groep IT consultancy bedrijven. “Het voordeel daarvan is dat we elkaar kunnen helpen: je kan flexibeler schalen in functie van projecten.”

En wat brengt de toekomst?

Over de toekomst is Tom nog voorzichtig. “Ik heb heel lang in een soort van overlevingsmodus geleefd, pas de laatste maanden is er weer wat ademruimte gekomen. Mentaal ben ik u weer volledig fit en toegegeven, het ondernemersbeestje begint alweer te kriebelen maar voorlopig neem ik nog geen concrete beslissingen en wil ik nog even genieten van de herwonnen rust en stabiliteit.”

Terugkijkend op zijn ondernemersparcours heeft Tom een paar wenken voor jonge ondernemers.

“Mentorschap. Een goeie mentor is onbetaalbaar. Ik had het geluk goede mentoren te hebben. Ook vandaag staan zij nog voor mij klaar.
Blijven studeren. Focus daarbij ook op de zogenaamde ‘combiskills’. Dit wil zeggen, je niet zo zeer specialiseren in één bepaald ding, maar proberen om in verschillende dingen heel goed te zijn. Bijvoorbeeld: zelf heb ik mij ingewerkt in zowel IT-programmeren maar ook in boekhouden. Vandaag word ik bijgevolg veel gevraagd om integraties van boekhoudpakketten te doen. Omdat je zowel van IT als van boekhouden kaas gegeten hebt ben je de ideale partner om mee samen te werken.
‘Cash before effort’. Eerst factureren en dan werk presteren, dan kan je nooit failliet gaan.
Storytelling. Als je geen verhaal hebt, heb je ook geen visie en dat is net heel belangrijk. Je hebt visie nodig om te groeien.
Schaalbaarheid. Je moet er steeds op voorzien zijn flexibel te kunnen schalen.
Pro-actief communiceren. Hoe moeilijk het ook gaat, transparantie en juiste beloften naar klanten toe is zeer belangrijk.
Doorzetten en alternatieven voorzien voor bepaalde situaties die zich zouden kunnen voordoen (altijd een plan A, B, C… voorzien).
Investeren in een netwerk. Mensen uit je netwerk staan klaar om je op te vangen als het moeilijk gaat. Klanten, medewerkers, vrienden, familie: die zijn zeer belangrijk.
Focus houden en durven nee zeggen.”